Dlaczego coś zmieniać?

Wyobrażam sobie lekarza, który reklamuje się jako człowiek, który od lat niczego nie zmienił w metodach swojej pracy. Czy nie potraktujemy go jako niebezpieczne indywiduum? Wszak wiedza medyczna stale się rozwija, pojawiają się nowe, skuteczniejsze, bardziej bezbolesne, mniej inwazyjne techniki i środki medyczne.

Wyobrażam sobie prawnika, który szczyci się, iż 20 lat temu ukończył renomowaną uczelnię i niczego nie zmienia w swojej pracy. Będziemy go omijać, gdyż stale zmieniają się przepisy prawa, wykładnie i procedury.

Wyobrażam sobie nauczyciela, który nie rozwija swojego warsztatu, pracuje rzetelnie, opierając się na niezmiennych formach i metodach. Czy nie wywołuje to ironicznego uśmiechu i lekceważenia? 

Myślę, że te moje wyobrażenia są już abstrakcją dla każdego. Zmiany są nieuniknione, zachodzą wokół nas, czy tego chcemy czy nie. Dlatego też warto zapoznać się z problematyką wprowadzania zmian i towarzyszącymi jej procesami, po to, by lepiej radzić sobie w praktyce zarządzania. Trzeba nie tylko „wiedzieć że”, ale również „wiedzieć jak”. „Wiedzieć że” oznacza rozumieć, nie być zaskakiwanym, umieć przewidywać. „Wiedzieć jak” oznacza potrafić, umieć, być sprawnym w swoich działaniach, udzielać wsparcia innym.

Moim celem jest ukazywanie zmiany w kategoriach procesu uczenia się, bowiem bezpowrotnie minęły czasy, kiedy uczenie się kojarzone było z młodością, a szczytem osiągnięć – ukończenie studiów. Życie we współczesnym świecie uświadamia nam, że wiedza zdobyta na studiach już po kilku latach ma jedynie wartość historyczną. Dziś kończąc studia trzeba sobie powiedzieć: to dopiero początek.

Elżbieta P. Marta